<< Vorige - Volgende >>


2022 Limburg met uitstapjes over de grenzen 4 dagen


Hotelreis in november naar Zuid-Linmburg met twee tourtochten waarvan één naar Monschau.



2022 Limburg met uitstapjes over de grenzen  4 dagen




4 daagse hotelreis Zuid-Limburg

Deze reis begint op de 21e november. We vertrekken om 07.30 uur in de ochtend om op tijd bij de veerboot Vlissingen-Breskens te zijn. Het is nog fris deze late najaarsochtend en de handschoenen en handvatverwarming doen goed dienst. Geheel gestoken in een comfortabel motorpak zijn we goed tegen de frisse weersinvloeden beschermd. De overtocht duurt ruim 15 minuten en vandaar rijden we in de richting van Terneuzen.

Één van de scooters stottert en sputtert en kan niet zo best op snelheid komen. Besloten wordt de reserve bougie te plaatsen waarmee het probleem is opgelost..... tot Terneuzen. Daar begint de ellende opnieuw en staan we op het fietspad te relativeren wat het probleem kan zijn en belangrijker, welke oplossing.
Na eerst een sanitair moment genomen te hebben, komen we tot de conclusie dat het nu nog geen zin heeft om een bromfietsmaker in te schakelen. Er is er simpelweg geen in de buurt of nog niet geopend. We besluiten om door te rijden via Sas van Gent en te kijken wat er gebeurt. Inmiddels verstrijkt de tijd ook en er is nog ruim 200 kilometer te gaan.
Het gaat prima als er niet met volledig gas wordt gereden, dus die enkele kilometer per uur minder is geen onoverkomelijkheid.

Via Zelzate, Stekene en Sint-Niklaas steken we bij Temse de rivier de Schelde over. In Temse worden we door vriendelijke politie-agenten nog gewezen op de verkeersregels die in België voor onze bromfietsen gelden. Dit omdat we ons als bromfietsers klasse B op een weggedeelte voor bromfietsers klasse A en P bevonden. Fijn om te weten hoe het nu precies in elkaar zit, al zal later blijken dat de Belgische Wet en wegen niet exact op elkaar aansluiten.

Er is nogal wat oponthoud geweest en nu de dagen zo kort zijn, willen we redelijk op tijd in het gereserveerde hotel arriveren. We besluiten daarom om zoveel mogelijk door te rijden en de stops zo kort mogelijk te houden. Via Aarschot, Diest en Herk-de-Stad rijden we in de richting van Tongeren en vervolgens door naar Wezet en Voeren. Om niet teveel extra kilometers te hoeven maken, besluiten we vanaf Voeren de korte weg naar het hotel te nemen. Hierbij worden de wegen steeds onaangenamer en voordat we goed en wel de grens met Nederland weer gepasseerd zijn, komen we op een holle (onverharde) weg. Moddersporen en diepe putten vormen een soort van weg en op een gegeven ogenblik kunnen we twee dingen doen: omkeren of toch doorgaan.
Ik kijk op de navigatie en zie op enkele honderden meters een dwarsweg, dus gok erop dat deze geasfalteerd is. Na een behoorlijk moeilijk parcours bereiken we de dwarsweg en deze is gelukkig verhard.
De verkozen weg blijkt richting Reijmerstok te gaan en van daaruit kunnen we via Gulpen de richting van Vaals nemen en zo naar ons hotel dat daar enkele kilometers vanaf ligt. Omstreeks 17.00 uur komen we in het hotel aan en kunnen ons wat opfrissen. Na een drankje en een prima diner met koffie als dessert, kunnen we de dag afsluiten en slapen we beiden als een roos in onze hotelbedden.

Heerlijk uitgerust van de reis worden we de volgende dag wakker en maken we ons op voor het ontbijt. Het hotel is een wat ouderwets bruin hotel, maar de kamers modern, ruim en schoon. Het is een prima hotel en een prima ontbijt en, zoals we gisteravond bemerkt hebben, een prima keuken.
Alleen het uitzicht al dat er is vanuit de ontbijtzaal is waarnzinnig mooi. Zeker deze ochtend als de nevels nog een beetje bij de bossen en over de velden hangt. Het zonnetje is er al en maakt het een plezierig aanzicht. Vandaag willen we een tocht gaan maken door het Zuidlimburgse heuvellandschap en afzakken naar het Belgische Eupen om via Aken weer in het hotel te belanden.
De dagen zijn in dit jaargetijde korter dan in het voorjaar of zomer, daarom zullen we de route iets inkorten.
We worden getrakteerd op een prachtige route door een rustiek heuvellandschap met heerlijk bochtenwerk en prachtige vergezichten. 

Via allerlei binnendoor wegen bereiken we Eupen waar we in een cafeetje op het centrumplein wat gaan opwarmen. Het kopje koffie blijkt meer weg te hebben van een soepkom, maar heerlijk warme koffie met een stuk zelfgebakken broodcake. Na betaling gaan we verder en gelet de tijd kunnen we nog wel een stuk verder Duitsland in gaan. Monschau is nog maar een klein stukje van hier, dus het kompas wordt bijgesteld in die richting.
Uiteindelijk in Monschau aangekomen ervaren we het pittoreske stadje dat ook in november nog zeker een bezoekje waard is. De kerstmarkt is volop in aanbouw, maar nog niet open en dat zien we niet echt als een gemis. Het is weer leuk en aangenaam om hier doorheen te lopen en na de stadswandeling en wat gewinkeld te hebben, stappen we weer op de brommers.
Via de oude spoorbaan (nu prachtig gelegen fietspad) rijden we naar Roetgen en dan langs de hoofdweg naar Aken. Hier is de kerstmarkt al wel helemaal opgebouwd en geopend. Na een glühwein, wat gewinkeld te hebben en een broodje curryworst, belanden we in een klein, zeer oud, cafeetje.

We laten ons het Duitse biertje best smaken en besluiten niet meer te eten. Het ontbijt en de curryworst hebben onze magen voldoende gevuld en bij terugkeer in het hotel is een biertje met snackje een prima idee. Aldus gedacht hebben we dit gedaan. Vanuit Aken is het slechts 10 kilometer naar ons hotel en dat kunnen we in een avondschemering prima rijden.

De derde dag is aangebroken en vandaag laten de weergoden ons wat in de steek. Het is bewolkt, soms zien we een bui hangen, maar voorlopig is het droog. En omdat het niet regent vooraleer de eerste spetter is gevallen, gaan we op pad. Het ontbijt was wederom geweldig en het is dan ook al wat later in de ochtend als we op de bromfiets stappen.

Vandaag een klein ritje via Kerkrade, Gulpen, Valkenburg naar Maastricht. Een bezoek aan Maastricht en dan weer terug. Ook nu weer een mooie omgeving. Het is volop herfst en de bladeren zijn al voor het grootste gedeelte van de bomen. We houden hiermee rekening met ons bochtenwerk, want bladeren kunnen glad zijn.
In Kerkrade liggen op het (brom)fietspad ook bladeren. Het is een recht fietspad, dus dan zijn bladeren geen probleem. Het kent pas een risico als deze in een bocht liggen, maar dat is in dit geval niet zo.
Met ruim 40 km/h rijden we door de bladeren. Op het moment dat de voorste door de bladeren rijdt merk hij dat er onder de bladeren een laag modder ligt. In zo een geval kan je niets meer doen en lig je op de straat. Een fractie later ligt ook nummer twee op de zijkant. Pech!
Een beetje materiële schade (kapotte spiegel en geschaafd plastic), wat schade aan de motorkleding (who cares) en de schik. Het is even bekomen en ons gelukkig prijzen met onze beschermingen en dat we verder geen letsel hebben. We mankeren niets bijzonders en na wat wrijven (want dat helpt) stappen we weer op.

In Gulpen aangekomen besluiten we even te stoppen en wat rond te lopen want we bemerken dat de val ons toch wat stijf heeft gemaakt. Rondje Gulpen (even bij de brouwerij gekeken), koffie met vlaai en weer verder naar Valkenburg. Ook hier afgestapt en rondgelopen. Valkenburg maakt zich ook op voor de kerstperiode en is al deels versiert en dat brengt enorm veel sfeer met zich mee.
Na Valkenburg zijn we doorgereden naar Maastricht en hebben de brommers aan de oostkant (Wyck) laten staan en zijn te voet over de maasbrug naar het centrum gegaan. Leuke stad om door te lopen en zeker de moeite waard voor een bezoek. De kerstmarkt was volop in aanbouw en in de winkelstraten werd de kerstversiering gehangen en etalages aangepast. Over een week zal ook deze stad bruisen in kerstsferen; gegarandeerd.

Het begint te regen en we besluiten naar de brommers te gaan. Wel of geen regenpak: that's the question. We besluiten het niet te doen...... het regent niet hard. Ruim een half uur later komen we als twee verzopen katten aan in het hotel. Het heeft één voordeel. De meeste modder die  na de val op de brommers en de kleding is gekomen, is eraf geregend. Na een douche en de genoegens van de Limburgse gastvrijheid is het al snel bedtijd geworden. We zijn niet extreem moe, maar wel roezig van de hele dag in de buitenlucht. Heerlijk!

Vandaag weer huiswaarts. We ontbijten wat vroeger dan de afgelopen dagen en zorgen rond de klok van 9 uur bepakt te zijn en op de brommers te stappen. Het plan is om via Geleen, Houthalen, Geel en Wuustwezel in de buurt van Hoogerheide uit te komen.
In de buurt van Heerlen gaat de brommer weer sputteren en bij Heerlen aangekomen is de kracht eruit en slaat de motor af. Hij is niet meer aan de gang te krijgen dus zoeken we naar een bromfietszaak. Deze blijkt een paar honderd meter terug te zitten (de Garaasj), dus lopen we daar naar toe. Het blijkt een werkplaats van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
We worden vriendelijk geholpen en zullen moeten wachten totdat de koffiepauze klaar is. We krijgen zelf ook koffie aangeboden en na een half uur wordt begonnen aan de brommer. Een drie kwartier, en een proefrit later, doet de brommer het weer. Waarschijnlijk een vervuild luchtfilter. Na veel dank en een bedrag voor de pot, gaan we weer op pad. Overigens stond er nog wel een pracht tweewieler in deze zaak.

De navigatie gaat goed totdat we continue naar het Albertkanaal worden doorverwezen. Aan dit kanaal ligt een jaagpad dat niet door bromfietsen (cat. B) mag worden bereden.
Een klein stukje zou ons niet zoveel uitmaken, maar kilometers achtereen wordt te gek. Wat we ook proberen, we worden steeds hiernaar terug verwezen. Na de derde keer besluit ik maar noordwaarts te rijden en te kijken waar we uitkomen. Het blijkt Reusel te zijn. Er is al veel kostbare tijd verloren gegaan door de reperatie en het verkeerd navigeren en daarom besluit ik in de richting van Goirle te rijden om via Bavel en Essen (B) naar Huijbergen te gaan. Deze weg ken ik redelijk en kan ik ook in het donker wel rijden. Het is al donker als we rond 18.00 uur op de Antwerpsesteenweg een kopje koffie staan te drinken. Nu is het nog ruim 1½ uur naar huis.

De Reimerswaalweg en verder naar Kruiningen, 's Gravenpolder, Nieuwdorp en naar huis kan ik blindelings rijden. Het is echter de lange tijd die we al op de scooter slijten die ons opbreekt. We zijn dan ook blij dat we rond 20.00 uur het huis binnen stappen.

Met enkele kleine motorische strubbelingen en een jammerlijke val kunnen we terugkijken op een fantastisch brommerweekend in Limburg. De prachtige, en voor te rijden, interessante omgeving, gecombineerd met de Limburgse gastvrijheid hebben hieraan zeker bijgedragen.
Voor een herhaling vatbaar.





± 550 kilometer